موی ابرو درست مثل موهای سر، ممکن است به مرور زمان دچار ریزش، نازک شدن و توقف رشد شود. ریزش ابرو دلایل متعددی دارد و با توجه به علت ایجاد آن، درمان آن هم متغیر است. اگر دچار ریزش ابرو هستید در ادامه با مجله اولین خرید همراه باشید تا در مورد این مشکل و راه‌حل آن بیشتر بخوانید.
دلایل ریزش ابرو
اگر یک یا هر دو ابروی شما نازک شده‌اند، ممکن است به دلیل عفونت، بیماری‌های پوستی، تغییرات هورمونی یا بیش‌فعال بودن سیستم ایمنی باشد. کمبودهای تغذیه‌ای، آسیب‌های فیزیکی یا استرس عاطفی نیز می‌توانند باعث کاهش رشد ابروها شود.
با محدود کردن و از بین بردن علت ریزش ابرو می‌توانید درمان مناسب را پیدا کنید، روند ریزش ابرو را معکوس کنید یا ریزش آن را به حداقل برسانید. مهم‌ترین دلایل ریزش ابرو عبارت‌اند از:
۱. آلوپسیا آره‌آتا
طاسی منطقه‌ای، کچلی سکه‌ای یا آلوپِسیا آره‌آتا یک بیماری خودایمنی است. در این بیماری سیستم ایمنی بدن به اشتباه بخشی از بدن را به عنوان دشمن می‌شناسد و به آن حمله می‌کند. آلوپسیا آره‌آتا فولیکول‌های مو را هدف قرار می‌دهد که موها از آن رشد می‌کنند؛ در نتیجه تولید مو، کند یا متوقف می‌شود.
انواع مختلفی از آلوپسیا وجود دارد:
• آلوپسی آره‌آتا باعث ایجاد لکه‌های ریزش مو می‌شود.
• آلوپسی یونیورسالیس باعث ریزش کامل تمام موها می‌شود.
• آلوپسی فیبروز پیشانی باعث ایجاد اسکار در پوست سر همراه با طاسی و ریزش ابرو می‌شود.
پزشکان هنوز مطمئن نیستند که چه چیزی باعث ایجاد حمله‌ی آلوپسی می‌شود؛ اما می‌تواند ناگهانی اتفاق بیافتد و از بین برود و رشد مو در زمانی که بیماری غیرفعال است، اتفاق بیافتد. آلوپسی می‌تواند ناخن‌های دست و پا را نیز درگیر کند.
۲. کمبود مواد مغذی
بدن انسان به مواد مغذی متعددی از جمله منابع انرژی (کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها، چربی‌ها)، اسیدهای آمینه و چرب، ویتامین‌ها و مواد معدنی نیاز دارد. برخی از این مواد، روند رشد مو را حفظ کرده و بر آن تأثیر می گذارد؛ بنابراین کمبود هر یک از آن‌ها می‌تواند باعث ریزش ابرو شود.
کمبود ویتامین A یا روی می‌تواند رشد سلولی را کاهش دهد و مانع از تولید سبوم (روغن) مرطوب‌کننده شود. سایر کمبودهای خاص که می‌تواند بر ریزش مو تأثیر بگذارد عبارت‌اند از:
• منبع بیوتین (ویتامین B-7)
• ویتامین C (توسعه کلاژن)
• آهن
• ویتامین‌های E، B-12 و D
• سیستئین
• اسیدهای چرب امگا۳
۳. اگزما (درماتیت آتوپیک)
اگزما التهاب پوست است که باعث خارش، قرمزی، ترشح و تحریک می‌شود. این بیماری به‌خاطر سیستم ایمنی بیش از حد حساس، تحریک می‌شود و می‌تواند گاهی اوقات عود کند یا به یک بیماری دائمی تبدیل شود.
از آنجا که فولیکول‌های مو در پوست جاسازی شده‌اند، اگزما ممکن است در رشد مناسب مو اختلال ایجاد کند.
۴. پسوریازیس
پسوریازیس یک اختلال خودایمنی است که باعث می‌شود سلول های پوست به سرعت تکثیر شوند به طوری که لکه‌های قرمز، ضخیم، پوسته‌پوسته و دردناک ایجاد می‌شود که فولیکول‌های مو را مسدود کرده و رشد را متوقف می‌کند.
۵. درماتیت تماسی
درماتیت تماسی در اثر تماس با یک آلرژن یا یک محرک سمی ایجاد می‌شود. در این بیماری ممکن است احساس خارش کنید یا احساس سوزش داشته باشید. اگر ناحیه‌ی نزدیک ابروهای شما تحت تأثیر قرار گرفته باشد، التهاب ممکن است رشد مو را مهار کند.
۶. درماتیت سبوره‌ای
درماتیت سبوره‌ای معمولاً یک بیماری مداوم است. دانشمندان معتقدند که این بیماری در اثر یک قارچ یا تولید بیش از حد چربی در پوست ایجاد می‌شود. درماتیت سبورئیک منجر به ایجاد شوره حتی در ابروها می‌شود.
۷. عفونت قارچی پوست سر (تینه‌آ کاپیتیس)
عفونت قارچی پوست سر (تینه‌آ کاپیتیس) یک بیماری قارچی است و لکه‌های قرمز، خارش‌دار، برجسته و حلقه‌مانند، همراه با ترشح و تاول ایجاد می‌کند. هنگامی که این تکه‌ها روی ابرو ظاهر می‌شوند، معمولاً موها می‌ریزند و لکه‌های طاسی باقی می‌ماند.
۸. مشکلات تیروئید
بیماری تیروئید یکی از علل شایع ریزش موی ابرو است. غده‌ی تیروئید هورمون‌هایی تولید می‌کند که متابولیسم را تنظیم می‌کنند.
هنگامی که این غده بیش‌از‌حد یا خیلی کم هورمون تولید می‌کند، بدن از تعادل خارج می‌شود و تعدادی از فرآیندهای طبیعی را مختل می‌کند. این فرایندها شامل رشد مو هم می‌شود.
کم‌کاری تیروئید همچنین می‌تواند باعث خستگی، افزایش وزن و مه‌مغزی شود؛ در حالی که افراد مبتلا به پرکاری تیروئید اغلب تپش قلب، چشم‌های برآمده و کاهش وزن دارند.
۹. بیماری هانسن
بیماری هانسن (جذام) توسط نوعی باکتری ایجاد می‌شود و به صورت زخم در سراسر پوست ظاهر می‌شود. این بیماری در بسیاری از کشورها هنوز رایج است. از نشانه‌های جذام لپروماتوز، ضایعات و ریزش مو در سراسر بدن، بی‌حسی و ضعف اندام است.
۱۰. استرس و اضطراب
استرس و اضطراب بیش‌از‌حد می تواند باعث تغییرات فیزیولوژیکی شود؛ از جمله کاهش اکسیژن‌رسانی به فولیکول‌های مو و نوسان سطح هورمون‌هایی که به ریزش موی ابرو دامن می‌زنند.
۱۱. بارداری و زایمان
بارداری و زایمان می‌تواند هورمون‌ها و سایر جنبه‌های بیوشیمی بدن را دچار اختلال کنند. این نوسانات ممکن است چرخه‌ی رشد مو را به هم ریخته و باعث ریزش مو شود.
۱۲. تلوژن افلوویوم
تلوژن افلوویوم (TE) ریزش غیرطبیعی مو است که زمانی رخ می‌دهد که چرخه‌ی رشد طبیعی مو توسط تغییرات هورمونی یا سایر تغییرات در بدن، قطع شود.
۱۳. افزایش سن
هم مردان و هم زنان در دهه ۴۰ زندگی خود کم‌کم نازک شدن مو را تجربه می‌کنند؛ زیرا سطح هورمون استروژن در زنان و تستوسترون در مردان کاهش می‌یابد.
۱۴. کندن مداوم یا استفاده‌ی بیش‌از‌حد از محصولات آرایشی
برداشتن بیش‌از‌حد ابروها آسیب‌هایی در ریشه‌ی ابرو ایجاد می‌کند و در نهایت ممکن است رشد مو در آن نقطه متوقف شود. آرایش کردن با محصولات آرایشی نامناسب، ممکن است در صورت استفاده‌ی طولانی‌مدت باعث آسیب مشابه شود.
۱۵. شیمی‌درمانی
برای مبارزه با سرطان، شیمی‌درمانی به گونه‌ای طراحی شده است که تمام سلول‌هایی که به سرعت تقسیم می‌شوند را دنبال کند. این شامل فولیکول‌های مو هم می‌شود. به همین دلیل است که وقتی افراد تحت این درمان قرار می‌گیرند، موهای آن‌ها به صورت دسته‌ای می‌ریزد.
درمان ریزش ابرو
ابتدا باید با کمک پزشک علت ریزش ابروی خود را پیدا کنید تا مناسب‌ترین درمان را برای آن انتخاب کنید.
ماینوکسیدیل یک داروی بدون نسخه (OTC)، واسطه‌ی هورمونی و موضعی است که در نسخه‌های متعدد برای مردان و زنان موجود است. این دارو می‌تواند رشد هورمونی متوقف شده را در طی چندین ماه بازیابی کند.
کورتیکواستروئیدها به صورت موضعی، تزریقی یا قرص می‌توانند برای درمان آلوپسی آره‌آتا، اگزما، درماتیت یا پسوریازیس با کاهش التهاب و بهبود پاسخ ایمنی مشکل شما را درمان کنند.
داروهای شیمیایی موضعی ممکن است با ایجاد یک واکنش آلرژیک که باعث رشد مو می‌شود، برای ریزش موی ابرو موثر باشد. این داروهای شیمیایی معمولاً عارضه جانبی ایجاد می‌کنند و باید زیر نظر پزشک از آن‌ها استفاده کنید.
طب سوزنی ممکن است برای تسکین آلوپسی آره‌آتا مفید باشد. این روش با کاهش حملات به پیاز فولیکول مو و تحریک گردش خون، باعث کاهش ریزش ابرو می‌شود.
روغن کرچک یکی از درمان‌های خانگی قدیمی برای رشد مو است. این روغن فولیکول‌های مو را با اثرگذاشتن بر هورمون‌های خاصی تحریک کند.
آنترالین که معمولا برای درمان پسوریازیس استفاده می‌شود، یک داروی ضد التهاب است. اغلب برای افرادی که ریزش موی ابرو ناشی از یک فرآیند التهابی دارند، این دارو زیر نظر پزشک تجویز می‌شود.
مکمل‌های غذایی که حاوی آنتی‌اکسیدان، اسیدهای چرب امگا۳ و اسیدهای چرب امگا۶ باشند در برابر ریزش مو موثراند.
برای مشکلات ناشی از اختلالات هورمونی، متخصص غدد ممکن است داروهای تجویزی مانند هورمون محرک تیروئید، استروژن یا تستوسترون را تجویز کند.
کاشت ابرو هم یک فرایند شبیه جایگزینی موهای سر است. در این روش بخشی از پوست که موهای فراوان دارد برداشته می‌شود و فولیکول‌های مو به ناحیه‌ای که ابرو در آن ریزش دارد، پیوند زده می‌شوند.
اگر از درمان مشکل خود ناامید شده‌اید و راه‌های زیادی را رفته‌اید و نتیجه نگرفته‌اید، با آرایش دائمی یا میکروبلیدینگ می‌توانید قسمت‌های خالی ابرو را پر کنید.
پیشگیری از ریزش ابرو
گاهی اوقات می‌توان از ریزش ابرو قبل از شروع آن جلوگیری کرد. ابتدا باید آزمایش دهید تا مشخص شود که آیا دچار کمبودهایی از نظر مواد معدنی شده‌اید یا نه.
مصرف مقدار زیادی پروتئین بدون چربی، میوه و سبزیجات، برای حفظ سلامت ابرو مفید است. راه‌هایی برای آرامش گرفتن و کاهش استرس پیدا کنید؛ مثلا ماساژ یا مدیتیشن.
ابروهای خود را بیش از حد دستکاری نکنید و زیاد برندارید. از مواد شیمیایی مثلا دکلره برای ابروهای خود استفاده نکنید.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر به‌تازگی متوجه ریزش ابروهای خود شده‌اید، برای تعیین علت آن به پزشک مراجعه کنید. پزشک آزمایش‌های لازم را برای تشخیص علت، به شما توصیه می‌کند. پس از دریافت نتیجه‌ی آزمایش می‌توانید درمان را دنبال کنید.
جمع‌بندی
ریزش ابرو یکی از مشکلات رایج است که ممکن است دلایل متعددی داشته باشد. به همین دلیل لازم است که ابتدا به پزشک مراجعه کنید تا علت اصلی آن را پیدا کنید. بعد از پیدا شدن علت، می‌توانید درمان مناسب را دنبال کنید.
ابرو نقش مهمی در زیبایی ظاهر شما دارد و مراقبت از آن بسیار مهم است. تا جایی که می‌توانید در برداشتن ابرو زیاده‌روی نکنید و از مواد شیمیایی استفاده نکنید. درنهایت اگر از درمان نتیجه نگرفتید، می‌توانید ترمیم‌های زیبایی مثلا میکروبلیدینگ را امتحان کنید.
فروشگاه اینترنتی اولین خرید | AvalinKharid